Αρρωσταίνω με το άρωμά σου

Λένε πως η όσφρηση είναι η πιο δυνατή από όλες τις αισθήσεις μας. Λένε επίσης, ότι είναι εκείνη που συνδέεται άρρηκτα με τη μνήμη και όχι άδικα. Έτσι και εγώ έχω συνδυάσει μια μυρωδιά με εσένα.

Κρατάω στα χέρια μου ένα χαρτάκι που πάνω έχω ψεκάσει το άρωμά σου και νιώθω πως κρατάω τον κόσμο όλο, πως έχω εσένα αυτή την στιγμή στα χέρια μου. Μυρίζω αυτό το κομμάτι από το χαρτί και ασυναίσθητα κλείνω τα μάτια όπως εκείνα τα λεπτά που νιώθω τα χείλη σου πάνω στα δικά μου. Αισθάνομαι ότι σε έχω μπροστά μου και μπορώ να σε αγγίξω, να μυρίσω το άρωμά σου από το λαιμό σου.

Πεθαίνω για εκείνες τις στιγμές που έχω το άρωμά σου πάνω μου, όχι επειδή πήρα και έβαλα λίγο αλλά επειδή με είχες στην αγκαλιά σου! Κάθε φορά που μυρίζω αυτό το χαρτάκι και πίστεψέ με δεν είναι λίγες μου έρχονται μνήμες και στιγμές στο μυαλό που είχα ζήσει μαζί σου. Αρρωσταίνω, κλείνω τα μάτια μου και αφήνομαι. Με συνεπαίρνει αυτή η μυρωδιά που με ακολουθεί, με κάνει και χαμογελάω όσο την έχω επάνω μου. Τελικά μόνο ένα άρωμα, μια μυρωδιά φτάνει για να νιώσεις τον άλλον δίπλα σου έστω για λίγο, για να σου ξυπνήσει μνήμες και να σου φέρεις εικόνες του χθες στο μυαλό ξανά και ξανά. Έστω να το μυρίσεις τυχαία σε έναν περαστικό στο δρόμο για να νιώσεις πως είναι κοντά σου το άτομο που σκέφτεσαι. Ακόμα και αν δεν το σκέφτεσαι, αν μυρίσεις κάπου το άρωμα του δεν γίνεται να σου περάσει απαρατήρητο, δεν γίνεται να μην σου έρθει αιφνιδίως στο μυαλό ακόμα και αν έχουν περάσει μήνες ή ακόμα και χρόνια.