Για ένα όνειρο

Στη διάρκεια μιας ζοφερής εποχής η ανάγκη για ένα ανοιχτό παράθυρο προς τον ήλιο είναι πάντοτε παρούσα. Ένα τέτοιο, λοιπόν, παράθυρο επιχειρούν διαρκώς να ανοίξουν ορισμένοι άνθρωποι, τόσο για τους εαυτούς τους όσο και για τους γύρω τους, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, συναντώντας καθημερινά απροσμέτρητα εμπόδια. Μέσα από θέατρα, συναυλιακούς χώρους, εκθέσεις εικαστικών τεχνών ή απ'τις σελίδες των βιβλίων τους δίνουν μια ανάσα με τρόπο μοναδικό. Δεν παύω να τους βλέπω όλους αυτούς σαν παράλληλους κόσμους, σαν συγκοινωνούντα δοχεία που αλληλεπιδρούν για να χαρίσουν την ομορφιά μέσα σ'έναν καιρό δύσκολο. Σήμερα τα όνειρα κοστίζουν ακριβά. Βλέπω ανθρώπους, νέους και μεγαλύτερους, να ματώνουν αδιαλείπτως και να παλεύουν "κόντρα στον καιρό" να ζήσουν με αυτό που αγαπούν και από αυτό που αγαπούν. Ανθρώπους που ποτέ δεν έκαναν πίσω, στις άδειες θέσεις των συναυλιών και των θεατρικών παραστάσεων, στις οικονομικές δυσχέρειες που-εκτός εξαιρέσεων-γνώριζαν εκ των προτέρων ότι θα τους συνοδεύουν στο υπόλοιπο του δρόμου τους. Μοχθούν για να υλοποιήσουν το όνειρο εκείνο που υπήρξε πρώτα μέσα τους ζωντανό. Μέσα σε μία εποχή που δεν μπορεί να υποσχεθεί ένα καλύτερο αύριο, τους βλέπεις να προσπαθούν οι ίδιο, με τα-κάθε είδους-έξοδα δικά τους,να πορευτούν σύμφωνα με το τι ζητά η ψυχή τους κι όχι οι βραχύβιες εξωτερικές επιταγές. Δε νοιάστηκαν πού θα τους οδηγήσει αυτός ο δρόμος και τον επέλεξαν έχοντας απόλυτη συνείδηση των δυσκολιών που ακολουθούσαν. Κι όσο τους παρατηρώ,τόσο περισσότερο τους θαυμάζω για τον κόσμο που φτιάχνουν... Ο κόσμος αυτός δεν φωνάζει, δεν κάνει θόρυβο. Λειτουργεί σιωπηλά, δεν έχει χαθεί. Είναι η εξαίρεση. Αν γυρίσουμε το βλέμμα θα τον δούμε πίσω απ'τις αυλαίες, σε μικρές σκηνές, σε μπάντες, σε ομάδες ανθρώπων που θέλουν να δώσουν το δικό τους "παρών". Η ανάγκη αυτή παραμένει πάντοτε ίδια. Σήμερα, όμως, καλείται να σηκώσει μόνος, στις δικές του πλάτες το φορτίο, καθώς βοήθεια δεν έρχεται. Σε πείσμα των καιρών στέκεται όρθιος και αφήνει το στίγμα του. Παλεύει, πειραματίζεται, ανανεώνεται, υπάρχει. Για ένα όνειρο...