Αγώνες πείνας

Κάποιες φορές σκέφτομαι πόσο με εκπλήσσει ο σύγχρονος άνθρωπος με τις απόψεις του, την περιέργεια του, την πονηριά αλλά και τα ενδιαφέροντα του. Το συμπέρασμα δεν είναι άλλο παρά το ότι η ζωή και η ιστορία είναι ένας φαύλος κύκλος.

Ελλάδα 2017.

Σάλος επικρατεί ανάμεσα στις παρέες, στην τηλεόραση και στα media για την επικείμενη πρεμιέρα του reality ''επιβίωσης'' survivor. Χιλιάδες άνθρωποι κλείνονται στα σπίτια τους και παρακολουθούν αποχαυνωμένοι αυτό το show, όπως θα το χαρακτήριζα εγώ. Με τον καιρό κερδίζει όλο και περισσότερους τηλεθεατές, οι οποίοι θαυμάζουν τα αγωνίσματα στα οποία καλούνται να αντεπεξέλθουν οι παίκτες των δύο ομάδων προκειμένου να κερδίσουν το φαγητό τους, που είναι το έπαθλο τις περισσότερες φορές.

Όλοι αυτοί όμως ίσως να μην κατανοούν πλήρως τι ακριβώς παρακολουθούν.

Κοιτάζουν με πάθος ανθρώπους που έχουν μπει, με την θέληση τους, στην διαδικασία να πολεμούν καθημερινά για το φαγητό τους τη στιγμή που υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που παλεύουν και ζητιανεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Εκείνα τα άτομα έχουν επιλέξει να μένουν σε κακοφτιαγμένες καλύβες κι έχουν αφήσει πίσω τα σπίτια τους ενώ κάποιοι άλλοι ψάχνουν απελπισμένα να μπουν κάτω από κάποιο υπόστεγο ώστε να μην κρυώσουν τα παιδιά τους. Με επιλογή δική τους και τα μάτια στο τεράστιο, για τα δεδομένα της χώρας μας, χρηματικό έπαθλο βρίσκονται μακριά από τις οικογένειες τους για μήνες ενόσω κάποια παιδιά περιμένουν για μήνες και χρόνια τους πατεράδες τους να γυρίσουν σπίτι από τον πόλεμο ή τους οικονομικούς μετανάστες γονείς τους να επιστρέψουν για τις γιορτές.

Οι παραγωγοί στο βωμό του κέρδους και της τηλεθέασης φυσικά και δεν διστάζουν να προβάλλουν τέτοιες εικόνες στις τηλεοράσεις.

Αξίζει άραγε έστω και για μια στιγμή να αναλογιστούμε τις, παράλογες ίσως, σκέψεις μου;

Θυμάμαι πριν κάποια χρόνια βγαίνοντας από την αίθουσα του κινηματογράφου τις συζητήσεις των γύρω μου για το πόσο απάνθρωπη ήταν η σύλληψη της υπόθεσης του ''Hunger games'' οπού άνθρωποι πάλευαν κυριολεκτικά για τις ζωές τους και ήταν αντιμέτωποι συνεχώς με τον θάνατο μόνο για την απόλαυση των ανωτέρων τάξεων.

Έτσι, για την απόλαυση του αφελούς και συγχρόνως υπνωτισμένου κοινού στις οθόνες μας μάχονται κι αυτοί για την τροφή και τις δεδομένες ανέσεις τους με μόνη διαφορά πως οι ίδιοι έχουν λάβει αυτή την απόφαση.

Δεν είναι άρρωστο στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο;

Μήνες μετά το τέλος του ''παιχνιδιού'' οι συμμετέχοντες χαίρονται την δημοσιότητα που τους χάρισε απλόχερα το κοινό. Άνθρωποι που μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν κοινοί θνητοί έχουν μετατραπεί σε διάσημους που κερδίζουν χρήματα σε κάθε εμφάνιση τους.

Η σκέψη πως θυσίασαν τόσα πράγματα και στιγμές με μόνο σκοπό το χρήμα και την αναγνωρισιμότητα δεν είναι λίγο αηδιαστική;

Δεν γνωρίζω τους δικούς τους λόγους και δεν μπορώ να τους κρίνω σε καμία περίπτωση αλλά αν έστω κι ένας άνθρωπος επεξεργαστεί όσα διάβασε απόψε θα έχω πετύχει εν μέρει τον στόχο μου.