Καλημέρα

Αχ και τι δεν θα έδινα να ξυπνώ πλάι σου τα πρωινά, τότε που η μέρα χαράζει και τα αστέρια ξεθωριάζουν σε αυγερινούς και πολύχρωμα παλάτια, φτιαγμένα από στάλες ονείρων.

Να σε κοιτώ και μια μονάχα λέξη να σπάζει την σιωπή του μικροσκοπικού αυτού παραδείσου ψιθυρίζοντας μου σχεδόν άηχα "καλημέρα", ένα καλημέρα το οποίο θα καταστρέψει την γαλήνη του προσώπου σου.

Και εγώ, να σου χαμογελάσω με την πιο γλυκιά νότα του Απρίλη καθρεπτίζοντας στα μάτια μου την πραγμάτωση ενός δικού μου, μυστικού ονείρου.

Αν με ρωτούσαν τι θα 'θελα να ξέρω από σένα για να ευτυχίσω, δεν θα ήταν ούτε το " σ'αγαπώ" ούτε το "σε θέλω" που ίσως άκουγα.

Θα ήταν όλα τα βλέμματα που συγκρατούσες κάθε φορά που μαζί με το δειλινό, ερχόταν και η δική μου λύτρωση επάνω στο κορμί σου.

Καλημέρα μάτια μου.