Γλυκιά μελαγχολία

Νιώθω μόνη.

Ναι το έχω ξαναπεί.

Ναι δεν θα έπρεπε.

Ναι έχω πολύ κόσμο γύρω μου.

Και;

Ποιος δεν νιώθει μόνος;

Είμαι εραστής της μελαγχολίας και φλερτάρω συχνά με την κατάθλιψη. Μυστικά και σκέψεις που κανένας δεν ξέρει.

Θα μιλήσω όμως πάλι για εμένα;

Μα αυτό είναι το μόνο πράγμα που ξέρω καλύτερα στον κόσμο, εγώ.

'Η όχι;

Ποια είμαι, τι θέλω, τι έχω ανάγκη, όντως το γνωρίζω;

Όχι, δεν έχω ιδέα.

Και ποιος έχει;

Αφηρημένες σκέψεις, μια δόση μελαγχολίας και λίγος ερωτισμός αποπνέει από το δωμάτιο μου.

Σε λίγες ώρες γράφω το πιο δύσκολο μάθημα του εξαμήνου, και ναι αντί να διαβάζω κάθομαι και γράφω ένα άσκοπο κείμενο με άσκοπες ασυναρτησίες που δεν έχει κάποια συνοχή η νόημα.

Ένα τσιγάρο θα πρόσθετε τον βαρύ αέρα που θέλω, κρίμα δεν καπνίζω, ούτε θέλω.

Νιώθω χαμένη.

Όχι δεν ξέρω τι θέλω από την ζωή μου.

Όχι δεν έχω όνειρα πια.

Όχι δεν αγχώνομαι.