Ψεύτικη Ιθάκη

Μα ακόμη κι οι εραστές ξυπνάνε ύστερα από μια νύχτα απερίγραπτη σ'ένα φτωχό πρωινό του χειμώνα, ενώ η βρύση στο νιπτήρα στάζει αργά σαν υπόμνημα της μονότονης διαδοχής των ημερών.

Και τώρα τι;

Η μοναξιά πονά εκείνον που προσπαθεί να γεμίσει τα κενά με προσωρινές ελπίδες.

Γι'αυτό πεθαίνουμε στερημένοι σ'έναν παράδεισο από λέξεις.

Τα λόγια περισσεύουν.

Τα ναρκοπέδια πολλά και η τόλμη πουθενά.

Πηνελόπη σε ένα κόσμο χωρίς Οδυσσέα.