Η "άλλη"

Πάντα την ζήλευα, δεν θα στο κρύψω.

Δεν ξέρω το όνομα της, ούτε καν πως είναι εμφανισιακά κι όμως μέσα που έχω ένα περίεργο μίσος για αυτήν.

Ζηλεύω ακόμη και την σκιά της. Εσύ ευθύνεσαι γι'αυτό ή ίσως να ευθύνομαι εγώ που δεν μπόρεσα να είμαι για εσένα ότι ήταν αυτή.

Σε στοίχειωνε πάντα κι ας μην μου μίλησες για αυτήν ποτέ. Από την πρώτη στιγμή είχα καταλάβει τι δεν θα γίνω για εσένα. Το ιδανικό ήταν αυτή και σε άφησε πληγωμένο και μισό. Ποια είμαι τώρα εγώ να πάρω την θέση της;

Ο τρόπος που σε άγγιζα δεν ήταν αρκετός για να φτάσει την τρυφερότητα της. Τα λόγια μου ήταν ρηχά για να ακουμπήσουν την εξυπνάδα της.

Ήμουν μικρή μπροστά της. Το υποκατάστατο για να περάσει η ώρα..

Με βασανίζει ακόμη όμως το γιατί. Γιατί αυτή να είναι κάτι ενώ εγώ είμαι το τίποτα;

Πως μπόρεσα να σου δωθώ ολοκληρωτικά εφόσον γνώριζα το ότι το παρελθόν σου, που με εμμονή μου έκρυβες, θα βρισκόταν πάντα ανάμεσα μας, να μεγαλώνει το χάσμα που μας χωρίζει;

Μου λείπεις. Δεν περίμενα να μου λείπεις κι αυτές οι σκέψεις κάνουν τις συνθήκες χειρότερες.

Πες μου τον λόγο, δώσε μου την λύτρωση που περιμένω. Θέλω να μάθω.. Στο ζητάω! Τι είχε αυτή που δεν είχα εγώ;

Μια απόλαυση της στιγμής, το κορίτσι που σε έκανε να περάσεις ένα ευχάριστο καλοκαίρι και που τόνωσε το "εγώ " σου.

Την ζηλεύω πες της αν ποτέ την ξαναδείς, τόσο καιρό μετά και την ζηλεύω.

Μα ίσως για αυτήν την άλλη να είμαι εγώ εκείνη η "άλλη " και για κάποια άλλη να είμαι εγώ αυτή η "άλλη " .