Όταν κάτι τελειώνει

Έχω μια εμμονή με το τέλος. Μια εμμονή που δεν μου αφήνει περιθώρια για πισογυρίσματα.

Ότι έχεις να κάνεις να το κάνεις όσο ακόμη είναι ζωντανή μια κατάσταση. Να ερωτεύεσαι και να τα δίνεις όλα, σαν να μην υπάρχει αύριο. Αλλά όταν αποφασίσεις να τελειώσεις κάτι δείξε σεβασμό, πρώτα απ'όλα σε εσένα, και μην ξαναγυρίσεις ούτε για να κοιτάξεις.

Ακόμη κι αν το τέλος το δώσει ο άλλος ή ακόμη χειρότερα το επιβάλλουν οι συνθήκες δείξε δύναμη!

Οι μετριότητες είναι για μέτριους κι εσύ τα αξίζεις όλα για όλα.

Προχώρα μπροστά, δώσε χρόνο στον εαυτό σου να πονέσει, στο μέσα σου να σπαράξει αλλά μην γυρίσεις.

Σου φαίνεται βουνό αλλά θα το αντιμετωπίσεις όπως τόσο καιρό αντιμετωπίζεις τον πόνο που σου προκαλούσε η αδιαφορία του, οι προσβολές του, το ότι σε αντιμετώπιζε σαν το απόλυτο τίποτα.

Δεν κατάλαβε στιγμή πόσο αξίζεις, πόσο διαφέρεις από τον μέσο όρο.

Άστον να το διαπιστώσει με τον θόρυβο του βουβού αντίο σου!

Κι ακόμη κι όταν το καταλάβει οι προοπτικές είναι δύο.

Ή να γυρίσει από καθαρό εγωισμό και αυτολύπηση ή να μην γυρίσει από καθαρό εγωισμό.

Εσύ ήθελες, εσύ προσπάθησες, εσύ τα έκανες όλα! Εσύ!

Αυτός ή αυτή που σε έκανε σκουπίδι δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό. Αυτός ο άνθρωπος ήταν λειψός ακόμη και για το μεγαλείο του έρωτα.

Όλα ήταν στην φαντασία σου από την επιθυμία να σου δημιουργήσει τέτοια συναισθήματα.

Αν καταφέρεις να μείνεις μακριά τις πρώτες ώρες μετά θα περάσει γρήγορα. Ο πόνος έντονος, οι σκέψεις πολλές αλλά η επιθυμία της επιστροφής όλο θα λιγοστεύει..