Κάνε την Δευτέρα Κυριακή

Έναν έρωτα σαν εκείνον που βλέπουμε στις ταινίες θέλουμε όλοι.

Θέλουν ο ένας τον άλλον όσο τίποτα ,το φωνάζουν, δεν φοβούνται, ζουν μαζί εμπειρίες που μόνο ένας ερωτευμένος μπορεί να ζήσει και στο τέλος της ταινίας ο,τι κι αν συμβεί θα είναι μαζί. Τέλος!

Επιθυμούμε έναν άνθρωπο να μας κάνει την Δευτέρα Κυριακή!

Να μας κάνει να διαγράψουμε από το μυαλό μας κάθε μιζέρια, την κακή καθημερινότητα που κουβαλάμε. Να αφεθούμε και να μην ζητάμε τίποτα άλλο πέρα απ'τον ίδιο.

Όσο πλήρης κι αν είναι κανείς μόνος του ποτέ δεν θα νιώσει τόσο γεμάτος όσο θα είναι όντας πλέον ερωτευμένος.

Όπως λέει κι ένας πολύ σοφός φίλος "Η ποίηση μιλάει για τα τρία θεμελιώδη ζητήματα της ζωής. Την γέννηση, τον έρωτα και τον θάνατο. " . Το μεσοδιάστημα δεν λέγεται ζωή, λέγεται έρωτας!

Ζητάμε αυτόν που θα ξεχάσει πόσο πληγωμένος υπήρξε και θα μας κάνει να ξεχάσουμε κι εμείς πόσο έχουμε πονέσει. Θα ενώσει κάθε σπασμένο κομμάτι μας, έστω για όσο μείνει ,έστω μέχρι να μας σπάσει κι αυτός σε περισσότερα και μικρότερα κομματάκια. Όμως θα αξίζει!

Κάθε στιγμή μαζί του θα είναι βγαλμένη μέσα από τα όνειρα μας, κάθε χαμόγελο του θα μας χαρίζει ζωή, θα πνιγόμαστε μέσα στο χρώμα των ματιών του κι όταν θα φεύγει θα μετράμε αντίστροφα τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα μέχρι να τον ξαναδούμε.

Οι ώρες μαζί του θα είναι ένα καλοκαιρινό νησάκι με καταγάλανα νερά και τον ήλιο να καίει, μέσα στο καταχείμωνο. Έλα να αφεθούμε μαζί. Ξέχνα τα όλα. Κάνε τον χειμώνα καλοκαίρι, κάνε τη Δευτέρα Κυριακή!