Σε έναν χαμένο έρωτα

Σε είδα και μέσα μου χάθηκα.

Είδα τα μάτια σου.

Τα μάτια που δεν θα χαμογελάσουν για μένα πάλι.

Πως λες να νιώθω;

Μακάρι να ήξερες πως είναι να σου λείπει κάποιος τόσο.

Κάποιος που αγαπάς. Ίσως τότε δεν θα έλεγες εκείνο το "έχει περάσει τόσος καιρός νόμιζα δεν θα ένιωθες πια έτσι."

Ήξερα πόσο θα μου έλειπες.

Σε είδα και ένιωσα ευτυχία από τα μάτια σου και μαζί μια απέραντη λύπη, εκείνο το σφίξιμο στο στομάχι όταν στεναχωριέσαι.

Απέραντη λύπη που δεν μπορώ να σε δω. Να σε αγγίξω.

Γιατί με άφησες τόσο μόνη σε όλα αυτά;

Θέλω μόνο να κλείσω τα μάτια και να βυθιστώ στο ψέμα μου.

Στα όνειρα μου. Εκεί που με νοιάζεσαι. Που κάθεσαι στο δωμάτιο σου και με σκέφτεσαι. Εκεί που σου λείπω κι εγώ έστω και λίγο.

Πως γίνεται λοιπόν μετά από τόσο καιρό να είμαι έτσι ακόμα απόρησες.

Ίσως επειδή σε αγάπησα.

Ίσως επειδή σε θεωρώ σημαντικό.

Ίσως επειδή θα ήθελα κι εγώ μια βόλτα μαζί σου και να μου μιλήσεις όμορφα χωρίς φωνές.

Να σε πειράξω κι εγώ όπως παλιά,να χαμογελάσουμε.

Να νιώσω πως με σκέφτεσαι, πως σου λείπω.

Πως άφησα κάτι μέσα σου.

Σε εκείνα τα όνειρα πάω να κρυφτώ.

Να κρυφτώ στα σκεπάσματα, να κλείσω τα μάτια και να είναι όλα ψέμα,να είσαι ακόμα εκεί.

Να ήταν όλα μια φάρσα.

Δεν ξέρω που είσαι, που χαμογελάς, δεν ξέρω πια τίποτα από εσένα που έχεις τόσο ξεχωριστή θέση μέσα μου.

Εύχομαι τουλάχιστον να είσαι ευτυχισμένος.

Πάω στο ψέμα μου. Στα όνειρα μου..

Αν ήσουν ακόμα ερωτευμένος ίσως να μην δάκρυζα τώρα.

Ξέχασες κάτι όνειρα φεύγοντας κι εμένα.

Μου λείπεις..

Αν ακούς μου λείπεις τώρα και χθες και αύριο.

Να περνάς καλά όπου είσαι..

Πάω στην ασφάλεια μου.

Εκεί που όταν σκεπάζεσαι ονειρεύεσαι όσα αγαπάς.

Καληνύχτα..