Πραγματικοί ή φαντάσματα φίλοι;

Αναρωτιέσαι ποτέ αν τα άτομα που έχεις δίπλα σου είναι πραγματικά εκεί; Είναι στιγμές στην ζωή του ανθρώπου που αναρωτιέται αν υπάρχουν στην ζωή του άνθρωποι μόνο και μόνο για να γεμίσουν την δικιά τους μοναξιά,αν πέρα από το πλατωνικό ενδιαφέρον ,τους ενδιαφέρει περισσότερο τα δικά τους προβλήματα και το πόσο σημαντικά είναι σε αντίθεση με τα δικά σου.

Το κακό με όλη την υπόθεση είναι ότι όσο και να θέλουμε να το αρνηθούμε όλοι το έχουμε κάνει σε κάποιον συνειδητά ή ασυνείδητα..

Είτε ξεχάσαμε να ρωτήσουμε τους φίλους μας τι πραγματικά τους συμβαίνει γιατί είχαμε να λύσουμε τα άλυτα προβλήματα μας ,είτε είχαμε την ψευδαίσθηση ότι δεν έχει τόσα προβλήματα ώστε να αφιερώσουμε μια ώρα από τη ζωή μας για αυτά.

Πολλοί μπορεί να μην θέλουν να μοιραστούν ,μπορεί να πιστεύουν πως το να μιλήσουν για αυτά θα φανούν ως αδύναμοι ή πως οι άλλοι θα τους κατακρίνουν.

Υπάρχουν όμως και αυτοί που το έχουν ανάγκη να μιλήσουν, ξαλαφρώνουν από το βάρος που έχει κανείς όταν κουβαλάει κάτι μόνος του. Πότε όμως υπάρχουν πρόθυμοι ακροατές ;

Υπάρχουν όταν καταλαβαίνουν ότι όταν χρειάζονταν οι ίδιοι κάποιον να τους ακούσει δεν είχαν. Άρα γίνονται οι ίδιοι αυτό που τους έλειπε!

Το λυπηρό είναι ότι δεν το αντιλαμβάνονται όλοι...

Όμως θα καταλάβουν στις λίγες περιπτώσεις πως έχουν κάποιον δίπλα τους όταν οι άλλοι είναι απλά φαντάσματα που γεμίζουν τις θέσεις ...